صادرات برنج، برگ برنده بازار های ایرانی. صادرات برنج، راهی است برای رونق اقتصاد و شیوه ای است جهت کسب مزایای رقابتی. برنج همان کالایی است که نام ایران را به بازار های جهانی کشانده و آن را در ذهن دورترین مخاطبان دنیا حک کرده است. هدف از مقاله پیش رو بررسی صادرات برنج است. پیشنهاد می کنیم تا پایان با ما همراه باشید.
صادرات برنج ایرانی
صادرات برنج، برگ برنده بازار های ایرانی
خوب می دانیم برنج پای ثابت صادرات ایرانی است. ایران که در زمینه صادرات ثابت کرده دستی بر آتش دارد، مدت هاست تلاش می کند با صادرات برنج ایرانیدیگر تولید کنندگان را به چالش بکشد و جای پای خود را در عرصه بین الملل تثبیت نماید.
اگر خاطرتان باشد در مقاله های پیشین مراحل صادرات کالا را تشریح کردیم و عنوان نمودیم صادرات کالا کار ساده ای نیست، فوت کوزه گری می خواهد و آشنایی به دانش روز می طلبد. به واقع در دنیای رقابت حرکت های پاندول وار یا پنگوئن شکل نه تنها راه به جایی نمی برند بلکه به طرزی عجیب شما را عقب می کشانند و در قهقرا غرق می سازند و به جایی می برند که برای بالا آمدن، نفس های طولانی نیاز است و تلاش های مداوم.
اذعان نمودیم حتی اگر در کیسه خود بهترین محصول را داشته باشیم باز هم تنها کمی سهل انگاری کافی است تا هر آنچه بافته ایم به سادگی رشته شود و اهدفمان نقش برآب گردند.
احتمالا با شنیدن نام برنج ایرانی شما نیز شمال را متصور شوید و شالیزار های این دیار را تجسم می کنید، هرچند خوب می دانیم برنج ایرانی تنها در مرز های شمال محبوس نشده و دیگر نقاط ایران در گردش چرخ تولید برنج سهمی دارند عظیم و نقشی دارند برجسته.
اهمیت برنج تنها در میان ما ایرانیان چنین مشهود و ملموس نیست، بیش از نیمی از کشور های جهان غذا هایشان را با برنج گره می زنند و آن را زینت بخش سفره هایشان می دانند بنابراین بدیهی است که صادرات برنج انتخابی ای است پرسود و تجارتی است پربازده.
در آشفته بازاری که هندی ها چیزی در چنته ندارند و پاکستانی ها دست پرورده شان تهی است و بی مایه، بدیهی است که برنجی چون برنج ایرانی در ثانیه ای تیرش را به هدف می نشاند و نگاه خریداران را می دزدد. مخلص کلام این که برنج ایرانی اکنون برندی است نام آشنا و مشهور، محصولی که هوادارانش برایش دست و پا می شکنند و طرفدارانش برای خریدش صفی راه می اندازند طویل.
وقتی می گوییم برنج دقیقا منظورمان چیست؟
بهتر است بحث اصلی صادرات برنج را به میان بکشیم و عمق موضوع را در نوردیم.
آنگاه که نام برنج به میان می آید بی تردید آن چه در ذهنمان نقش می بندد در حالت کلی مشابه است و یکسان.
اما بحث کمی چالشی می شود زمانی که متوجه می شویم برنج در جهان از هزار نوع هم فراتر رفته است و برای انواع برنج رقمی عنوان می کنند باورنکردنی.
برنج ایرانی نیز وضعیتی مشابه دارد. زمانی که از صادرات برنج می گویند به نظر شما مقصود کدام برنج است؟ طارمی هاشمی یا دابو؟ صدری یا چرام یا…
آنچه صادرات برنج ایرانی را چنین رنگین می کند همین تنوع محصول است. همین فاکتور است که پای خریداران خارجی را به میدان باز می کند و تمایلشان را برای خرید قلقلک می دهد.
برنج های صادراتی ایران، از مازندرانِ شمال تا فارسِ جنوب
اذعان نمودیم شمال مهدِ تولید برنج ایرانی است، این طور بگوییم شمال یعنی برنج، یعنی شالیزار های بکر.
مازندران برچسب بزرگ ترین صادر کننده برنج ایرانی را بر پیشانی دارد به هر حال تولید یک میلیون تن برنج سفید آن هم در بازه ای یکساله کار هر کسی نیست همانگونه که بار ها می گویند “هر کسی را بهر کاری ساختند!”.
گیلان سکویِ دومین رتبه در صادرات برنج را از آن خویش نموده است. گلستان مدال سومین صادر کننده را به گردن آویخته و این فارس است که با کمی اختلاف به دنبال رقیبانش نفس نفس زنان می دود.
بحث را کمی تخصصی تر پیش ببریم.
زمانی که از صادرات برنج ایرانی سخن می گوییم باید بدانیم محوریت موضوع حول دو محور اصلی است، نخست برنج مرغوب که تولیدش به مازندران و گیلان بر می گردد و سپس برنج پر محصول که به دستان توانگر اهالی گلستان و فارس تولید می شود.
آن زمان که می گوییم برنج مازندران مرغوب است اما کم محصول، منظورمان چیست؟
مقصود آن است که اولویت نخست برنج مازندرانی کیفیت است و لاغیر.
شنیده اید که می گویند کیفیت را فدای کمیت نمی کنند؟ این عبارت همین جا مصداق می یابد، می خواهیم بگوییم برنج های تولید شده در دلِ مازندران و در بطنِ گیلان، از آن خوب های روزگارند که گویا به مذاق جهانیان هم خوش آمده اند و آوازه شان در بوق و کرنا فریاد زده شده.
بد نیست بار دیگر تأکید کنیم به برنج طارمی هاشمی، نمونه ای پرفروش، باکیفیت و مرغوب که اصولا تولیدش را مازندرانی ها انجام می دهند و گیلانی ها.
برنج ایرانی سر سفره اروپایی ها و امریکایی ها
زمانی که اخباری می پیچد مبنی بر این که صادرات برنج ایرانی پایش به کشور های اروپایی هم باز شده و بازار های امریکایی را تسخیر نموده است، آن گاه اطمینان می یابیم تولیدات ایران، تمام شاخص های استاندارد را تیک زده و ارجح ترین فاکتور ها را برآورده ساخته است.
ارزش برنج ایرانی آن جا ملموس تر خواهد بود که دریابیم قیمت صادرات یک کیلو برنج با واردات ۶ کیلو برنج برابری می کند، اتفاقی که از کیفیت بالای برنج ایرانی حکایت دارد و مرغوبیت ستودنی اش را یادآور می شود.
صحبت پایانی
خوب می دانیم برنج ایرانی نه نیازمند تمجید است و نه ساعت ها تحسین. به واقع آن که تنها یکبار برنج ایرانی را مصرف کرده باشد به خصوصیاتش واقف است و از مزایایش آگاه.
آنچه سبب شده صادرات برنج ایرانی حرف ها برای گفتن داشته باشد و داستان ها برای روایت، طعم و پخت، عطر و بوی آن است. آن جا که صحبت از تولید کنندگان جهانی برنج می شود بی تردید ایران یک سر و گردن بالاتر از رقیبانش خودنمایی می کند و به مثابه نقل و نبات نامش بر زبان ها می افتد.
نوشته را با این جمله کلی به پایان می بریم که صادرات برنج ایران، برندی است ماندگار و نامی است جاودان.
مرکز بازرگانی فردوسی، نخستین مشاور جامع صادراتی است که با رویکردی نوین در حوزه ی صادرات محصولات داخلی، سهولت در واردات مواد اولیه و تجهیزات تولید کارخانجات و همچنین ارائه ی پلن های کوتاه مدت و بلند مدت سرمایه گذاری برای اولین بار در ایران به کمک شما تجار و مدیران محترم آمده است.
مرکز بازرگانی فردوسی همواره در کنار شماست تا خدمات جامع بازرگانی و راهکارهای هوشمندانه و نوین سرمایه گذاری را در سریع ترین زمان ممکن و با مناسب ترین هزینه ارائه نماید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد موضوع ” صادرات برنج، برگ برنده بازار های ایرانی ” با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.
