صفر تا صد واردات و تأمین ارز از سامانه نیما ، واردکنندگان کالا دقیق تر بخوانند.

مدتی است نام سامانه نیما نگاه ها را به خود معطوف ساخته و در مرکز توجه قرار گرفته است.بحث تأمین ارز و معاملات ارزی از آن مبحث های داغ است، مبحثی است چالش برانگیز و گاهی جدال آفرین. این مقاله با هدف بررسی نحوه تأمین ارز از سامانه نیما به رشته تحریر در آمده. لطفا با ما همراه باشید.

واردات کالا از چارچوبی جدید:

فرض را بر این می گذاریم وارد کننده ای هستید کاردان، قرار است به تأمین ارز بپردازید، یعنی ارز خریداری کنید، جنس وارد نمایید و احتمالا کاری کنید کارستان.
بحث را با این سؤال کلی آغاز می کنیم: نخستین گام در واردات کالا چیست؟

نخستین گام در واردات کالا چیست؟

زمانی که صحبت از واردات می شود، تأمین ارز اجتناب ناپذیر می گردد و لاجرم می بایست پولتان را به ارز کشور مقصد تبدیل کنید، بدین منظور دو گزینه پیش روی شماست. می توانید کانال های بانکی را انتخاب کنید یا صرافی ها را نشانه بگیرید.
بانک ها و صرافان واسطه هایی هستند که دست وارد کننده کالا (خریدار ارز) را در دست صادرکننده کالا (فروشنده ارز) می گذارند به عبارتی ارز را از فروشنده خریداری می کنند و دو دستی تقدیم متقاضی می کنند.
صف طویل صرافی ها مسئولان را به فکر راه اندازی یک سامانه الکترونیکی انداخت، سامانه ای که نیما خطاب می شود.
به سامانه نیما رسیدیم، شاه کلید بحث امروز ما.
فارغ از این که سامانه نیما واژه ای است آشنا برای شما یا لفظی است مبهم، باید بگوییم نام دیگرش نظام یکپارچه سازی ارزی است. همان طور که از نامش بر می آید بستری است یکپارچه، بدین معنا که قوانینی تعریف می کند استاندارد تا تأمین ارز حول همان قواعد حرکت کند، همه جا ثابت باشد و همه جا مشابه.
باید بدانیم معرفی سامانه نیما به دی ماه سال ۹۶ بر می گردد، زمانی که بانک مرکزی نیما را تقدیم صرافان، تجار و بانک ها کرد تا تأمین ارز شکلی جدی بگیرد و معاملات ارزی در بستری امن محقق شوند. هرچند راه اندازی رسمی این سامانه از اردیبهشت امسال (۹۷) کلید خورد.

سامانه نیما چه هدفی را دنبال می کند؟

پیش تر اذعان نمودیم صف طویل صرافی ها، راه را برای ایجاد سامانه نیما باز کرد. اگر منصف باشیم می پذیریم غرض از راه اندازی نیما صرفا تسهیل تأمین ارز نیست، در رأس همه هدف ها می توان سازماندهی معاملات ارزی و ایجاد بستری امن برای نیل به این هدف را عنوان کرد.
شنیده اید می گویند بازار ارز، بازار سیاهی است؟
الحاق واژه سیاه به کلمه بازار از غیرشفاف بودن این بازار حکایت دارد، عدم ثبت اطلاعات در سامانه ای جامع و یکپارچه سبب می شود فرآیند ها غیرشفاف باشند که این امر بی نظمی می آفریند و به خروج سرمایه ختم می شود. پس سامانه نیما راه اندازی گردید تا حُسن ختامی باشد بر بازار سیاه ارز.
سامانه نیما نقش یک فیلتر را بازی می کند، متری در اختیار بانک مرکزی قرار می دهد تا بتواند آگاهانه بر معاملات ارزی انجام شده مُهر تأیید بزند ضمن این که بر اساس عرضه و تقاضا، کشف قیمت واقعی ارز را عیان می سازد.
جانِ کلام این که، سامانه نیما، سامانه ای است تمام عیار جهت تأمین ارز به شکلی قانونی و شیوه ای اصولی.

مُجریان اصلی سامانه نیما چه کسانی هستند؟
دو مُجری اصلی سامانه نیما، وارد کنندگان یا در مفهوم کلی تر تاجران و صرافان مجاز بانک مرکزی هستند، به عبارتی این سامانه تاجران و صرافان را زیر یک چتر می آورد تا معامله ای خلق کند بُرد بُرد.
یک سمت این سامانه وارد کننده ای است که هدفش تأمین ارز است و در سمت دیگر، صرافی ایستاده تا هدف تاجر را تیک بزند.
بنابراین سامانه نیما حول دو محور اصلی می چرخد:
۱- خرید ارز (مختص وارد کنندگان کالا)
۲- ۲- فروش ارز (ویژه صرافان).
پس از این توضیحات بر می گردیم به سؤالی که در ابتدا مطرح کردیم، گام اول در واردات کالا چیست؟
پاسخش شد مراجعه به سامانه نیما و تأمین ارز.

نحوه تأمین ارز از سامانه نیما 

به عنوان گام اول و به عنوان فردی که وارد کننده لقب می گیرد، سامانه نیما را باز کرده و سفارش کالا را ثبت کنید.
در دومین گام، به بانک عامل مراجعه می کنید تا بر اساس سفارش ثبت شده برای شما ارز تأمین نمایند.
سومین گام با دریافت یک گواهی از بانک عامل همراه است، این گواهی شامل داده های آماری ثبت شده می باشد.
به عنوان گام چهارم هر آن چه بانک عامل از شما طلب کرد (تعهدات و وثایق)، در اختیارش قرار دهید.
در گام پنجم مجددا به سامانه نیما بر گردید و خرید ارز را از طریق سامانه ثبت نمایید. بحث را کمی این جا متوقف کنیم. در قسمت خرید ارز، چند گزینه قابل مشاهده است که نیاز است با دقت پر کنید. به عنوان مثال باید اطلاعات ارز درخواستی را قید نمایید.
در گام شش، از قاب سامانه نیما، پیشنهادات صرافی ها مبنی بر فروش ارز رؤیت می شود. (دقت داشته باشید زمانی که به عنوان خریدار ارز درخواست خود را در سامانه ثبت می کنید، صرافان قادر به مشاهده درخواستتان خواهند بود و بر این اساس پیشنهادشان را مطرح می کنند). لازم به توضیح است که صرافان، ارز را قبلا از صادرکنندگان ارز و از طریق همین سامانه نیما خریداری کرده اند.
به عنوان گام هفتم، از میان پیشنهادات صرافان یک مورد را انتخاب کنید (نرخ پیشنهادی صرافان را مقایسه و یک نرخ را بر می گزینید).
در گام هشتم نوبت به واریز وجه می رسد، به عنوان متقاضی تأمین ارز، مبلغ را (به واحد ریال) به حساب صراف واریز کنید.
در گام نهم، صراف وارد عمل می شود و ارز را به حساب فروشنده خارجی منتقل می کند.
بانک عامل در گام دهم، ابزار پرداخت را ثبت می نماید.
شما به عنوان وارد کننده در گام یازدهم، اسناد حمل را در اختیار بانک عامل قرار می دهید.
بانک عامل در گام دوازدهم، اسناد حمل دریافتی را از طریق سامانه نیما ثبت می نماید.
به عنوان گام سیزدهم وارد کننده بایستی منشأ ارز را ثبت کند.
در گام چهاردهم، بانک عامل اعلامیه تأمین ارز را صادر خواهد کرد.
واردکننده می تواند کالای وارداتی را در گام پانزدهم از گمرک ترخیص نماید.
و گام شانزدهم همان نقطه پایان است که از بند تعهدات رها می شوید و تضامین را دریافت می کنید.

 

مرکز بازرگانی فردوسی، نخستین مشاور جامع صادراتی است که با رویکردی نوین در حوزه ی صادرات محصولات داخلی، سهولت در واردات مواد اولیه و تجهیزات تولید کارخانجات و همچنین ارائه ی پلن های کوتاه مدت و بلند مدت سرمایه گذاری برای اولین بار در ایران به کمک شما تجار و مدیران محترم آمده است.
مرکز بازرگانی فردوسی همواره در کنار شماست تا خدمات جامع بازرگانی و راهکارهای هوشمندانه و نوین سرمایه گذاری را در سریع ترین زمان ممکن و با مناسب ترین هزینه ارائه نماید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد موضوع ” صفر تا صد واردات و تأمین ارز از سامانه نیما ” با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.